Na aula de 5º de Educación Infantil, estamos a facer unha iniciación ao xogo de mesa como material curricular. Traballar con xogos de mesa dentro da aula resulta unha ferramenta educativa moi valiosa, xa que permite desenvolver diversas habilidades cognitivas e sociais de forma práctica e divertida. A través dos xogos, os alumnos non só melloran as súas capacidades de concentración, estratexia e resolución de problemas, senón que tamén fomentan habilidades de cooperación e comunicación. Ademais, ao integrar os xogos de mesa no proceso de ensinanza-aprendizaxe, consegumos crear un ambiente onde os alumnos aprenden facendo, favorecendo unha aprendizaxe máis activa e motivadora. Neste contexto, xogos como o Carcassonne Junior son unha excelente opción para traballar aspectos clave do pensamento computacional, xa que favorecen de maneira natural a posta en práctica de habilidades lóxicas e algorítmicas.
Un dos principais beneficios de utilizar xogos de mesa coma Carcassonne Junior é que permiten traballar a descomposición de problemas de forma visual e interactiva. No caso deste xogo, os alumnos teñen que montar un mapa a partir de pezas que se conectan entre si, o que lles obriga a descompoñer a tarefa global de crear un taboleiro completo en pequenas decisións. Cada peza que colocan no taboleiro representa un paso que require pensarse de maneira autónoma pero tamén no contexto do conxunto. Así, o xogo favorece a capacidade de analizar a situación de forma sistemática e lixeira, o que resulta fundamental tamén no campo da informática.
Outro aspecto clave que Carcassonne Junior potencia é a identificación de patróns. A medida que os xogadores avanzan no xogo, deben buscar semellanzas nas pezas para que se conecten correctamente entre elas, formando camiños, cidades ou campos. Esta identificación e uso de patróns é unha habilidade esencial do pensamento computacional, xa que, cando traballamos na resolución de problemas ou na creación de algoritmos, debemos ser capaces de recoñecer e aplicar estruturas repetitivas que axuden a optimizar solucións. O feito de que os xogadores teñan que practicar esta tarefa de xeito lúdico facilita que desenvolvan esa capacidade de forma natural.
A realización de algoritmos tamén está presente en Carcassonne Junior, aínda que de maneira máis intuitiva. Os nenos deben seguir unha secuencia de pasos loxicamente estructurados para colocar as pezas no taboleiro, tomando en conta que cada peza ten que encaixar ben para completar as estruturas e obter puntos. Neste sentido, cada decisión que toman é unha instrución que deben cumprir dentro dun proceso máis amplo. Ao longo do xogo, van mellorando a súa capacidade para planificar e seguir unha secuencia de pasos loxicamente, o que tamén se aplica á resolución de problemas informáticos, onde seguir unha serie de instrucións é fundamental.
Por outra parte, Carcassonne Junior tamén favorece a abstracción, xa que os xogadores teñen que centrarse nas características máis importantes das pezas: como encaixan co resto do taboleiro, que elementos contén cada peza (camiños, castelos, campos) e como esas conexións lles permitirán acadar puntos. Este exercicio de simplificación e selección de información relevante é unha das pedras angulares do pensamento computacional. Ao practicar a abstracción no xogo, os nenos melloran a súa capacidade de centrarse no que é esencial para resolver un problema, sen distraerse polos detalles que non teñen impacto na súa solución.
Finalmente, Carcassonne Junior tamén axuda a desenvolver habilidades de avaliación e corrección de erros, un proceso que é común tanto nos xogos como na programación. Á medida que os xogadores fan eleccións e colocan as pezas no taboleiro, deben avaliar continuamente se a súa decisión foi a correcta, se a peza encaixa ben ou se hai mellores opcións. Se se equivocan ao colocar unha peza, deben adaptarse e cambiar a súa estratexia para superar o erro, unha dinámica moi similar á depuración ou mellora de código na informática.
En definitiva, ao integrar xogos como Carcassonne Junior nas aulas, os nenos non só se divertiron, senón que tamén traballan de maneira práctica e intuitiva conceptos clave do pensamento computacional. O xogo facilita que desenvolvan habilidades como a descomposición, a identificación de patróns, a formulación de algoritmos, a abstracción e a corrección de erros, todo isto nun contexto social e dinámico que fomenta tamén a colaboración e a comunicación. Todo isto contribúe a que os nenos melloren as súas competencias cognitivas e se preparen para afrontar os retos do século XXI.
No hay comentarios:
Publicar un comentario