No primeiro ciclo de primaria construimos nos ambientes

 O traballo por ambientes de aprendizaxe globalizada no primeiro ciclo de educación primaria, utilizando recursos como Kappla, Magnetics e Engranaxes Korbo, non só favorece o desenvolvemento das competencias STEAM, senón que tamén promove de maneira destacada o Pensamento Computacional. Estes materiais, ao ser manipulativos e versátiles, permiten aos estudantes interactuar de forma activa cos conceptos e resolver problemas de maneira práctica, involucrándoos no proceso de aprendizaxe e favorecendo habilidades fundamentais como a descomposición de problemas, a secuenciación, a automatización e a optimización.

Un dos principais aspectos do Pensamento Computacional é a capacidade de descompoñer problemas complexos en partes máis pequenas e manexables, e este proceso queda claramente reflectido cando os nenos traballan cos recursos mencionados. Ao manipular Kappla, as pequenas pezas de madeira, os estudantes deben pensar en cada un dos elementos que componen a súa estrutura ou deseño. Para construir, por exemplo, unha torre ou un modelo de edificio, os rapaces deben analizar as diferentes partes que a compoñen e decidir como organizalas e conectalas de forma lóxica, o que lles permite practicar a descomposición de problemas en tarefas máis sinxelas. Do mesmo modo, ao utilizar Magnetics, as figuras magnéticas tamén deben ser organizadas e conectadas de maneira pensada, de xeito que o reto de construír unha figura complexa lles obrigue a dividir o proceso en etapas que se van resolvendo progresivamente.

Outra dimensión do Pensamento Computacional que se fomenta co uso destes recursos é a secunciación. Ao deseñar e crear estructuras ou mecanismos, os estudantes teñen que decidir en que orde deben realizar as accións para que todo funcione correctamente. A secuenciación, que é esencial para a programación e o pensamento algorítmico, está presente cando os alumnos, por exemplo, montan un sistema de Engranaxes Korbo. Neste caso, deben pensar en que orde colocar as engranaxes para que o movemento se transmita correctamente de unha parte a outra do sistema, o que lles permite comprender os principios de algoritmos e procesos sequenciais, propios do Pensamento Computacional.

Ademais, o traballo con Engranaxes Korbo tamén favorece a automatización. Neste material, ao montar un sistema de engranaxes que transmite movemento dun xeito automático, os nenos experimentan de forma práctica como funcionan os procesos automatizados, entendendo as relacións de causa-efecto entre as pezas do sistema. Este principio de automatización está moi presente nos algoritmos de computación, onde os procesos se repiten de maneira eficiente sen necesidade de intervención constante. Coas engranaxes, os estudantes practican a idea de que un sistema pode funcionar de maneira autónoma e predicible, facendo que adquiran comprensión sobre como funcionan certos sistemas mecánicos ou computacionais.

Un aspecto central do Pensamento Computacional é tamén a capacidade para optimizar solucións. Ao longo do proceso de creación cos materiais manipulativos, os nenos ven como os seus primeiros intentos de solución non sempre son os máis efectivos ou eficientes. Así, aprenden a mellorar as súas construcións ou solucións a partir da observación e a experiencia. Por exemplo, se unha estrutura construída con Kappla non é estable, deben revisar os seus pasos previos, identificar que elementos deben mellorar ou cambiar, e logo probar novamente. Este proceso de probar e mellorar é fundamental para a optimización, un elemento esencial dentro do Pensamento Computacional, pois axuda aos estudantes a comprender que os problemas non sempre teñen unha única solución, e que é necesario aplicar diferentes enfoques para mellorar os resultados.

Ao combinar estas prácticas, o traballo por ambientes de aprendizaxe globalizada cos materiais Kappla, Magnetics e Engranaxes Korbo potencia non só o desenvolvemento de habilidades do Pensamento Computacional, como a descomposición, a secuenciación, a automatización e a optimización, senón tamén a capacidade para aplicar estas habilidades a contextos reais e prácticos. O uso destes recursos permite aos nenos integrar de forma lóxica e coherente os principios do Pensamento Computacional mentres exploran conceptos de ciencia, tecnoloxía, enxeñaría e matemáticas, facendo que a aprendizaxe sexa máis significativa e conectada co seu entorno.